Σιφ Ούγκο

(Schiff). Ιταλός χημικός, γερμανικής καταγωγής (1834 - 1915). Ήταν μαθητής του Φ. Βιόλερ. Διατέλεσε υφηγητής του πανεπιστήμιου της Βέρνης (1857) και κατόπιν μετανάστευσε στην Ιταλία και εργάστηκε στη Φλωρεντία. Χρημάτισε επίσης καθηγητής Πανεπιστήμιου στο Τορίνο (1876 - 79). Οι κυριότερες εργασίες του αναφέρονται στην οργανική χημεία. Ανακάλυψε την αντίδραση συμπύκνωσης των αρωματικών αμινών με αλδεϋδες(864) και μελέτησε τα προϊόντα της, που ονομάστηκαν βάσεις του Σ. Σύνθεσε την ποπυλίνη (1868) και το διγαλλικό οξύ (1873). Πρότεινε δε ποιοτικές αντιδράσεις αλδεϋδών (με φουξινοθειώδες οξύ), της ουρίας και των πεντοζανών. Τέλος κατασκεύασε το αζωτόμετρο, μια συσκευή για τον προσδιορισμό του αζώτου με τη μέθοδο Ντυμά.